یوزارسیف خوش قلب

مصطفی ظاهری آرام و بی هیاهو دارد . هنوز اصالت خودش را حفظ کرده . چند وقت پیش به دفترم آمده بود . تقریبا راجع به تمام امور جهان مذاکرات مفید کردیم ( مثل بعضی ها !) از شهرت و محبوبیت او مدت زیادی نمی گذرد و من احساس می کنم صداقت درونی این پسر خوش تیپ تلویزیون ایران هنوز توان رویارویی با معجزه های پیچ در پیچ ستاره های سربی را ندارد ... او باید آهسته آهسته دروغ گفتن و تملق و تجارت و فیس و افاده و ... را بیاموزد تا در راهروی تاریک شهرت فله ای تاتی تاتی کند . شاید نوشتن چنین جملاتی برایم دردناک باشد اما واقعیت آن است که بسیاری هستند که با سرمایه ی اعتماد و دلبستگی عاطفی مردم یک شبه به اوج رسیده اند و حالا مردم را محتاج به صدقه ی توجه خود می دانند . راستش را بخواهید تقصیر مردم است ! وقتی با چند واژه ی بی سروته فلان کس را هنرمندی تمام عیارو مردمی می پنداریم حتما روزی که خلاف آن برای مان ثابت شود دچار یاس فلسفی خواهیم شد . با صدای بلند التماس می کنم که از هیچ چهره ای بت نسازید که این ظلم به دانایی است . ستاره آن پدرسالخورده ای است که سوار بر اتومبیلی پوسیده شهریه ی دختر دلبندش را فراهم می کند