هلیکوپتر و هندوانه

جزیره ی لاوان بودیم . قرار بود برای ضبط برنامه به سکوی نفتی سلمان برویم . تنها با هلی کوپتر می توان این مسیر را طی کرد . داریوش ارجمند و جهانگیر الماسی هم بودند . زمان پرواز ساعت هفت صبح بود . زودتر به رختخواب رفتم تا خواب نمانم . اتاق 304 در تنها اقامتگاه جزیره . خوابی آرام و دلچسب . شش صبح از اتاق بیرون آمدم . شاد و سر حال به رستوران رفتم . با کمال تعجب شنیدم که پرواز هلیکوپتر ها کنسل شده و خلبانها اعتصاب کرده اند . تا یادم نرفته بگویم که آنها اهل کانادا بودند . اما ماجرا چه بود ؟ بچه های تولید نیمه شب هندوانه قاچ کرده بودند . می دانستند که من خیلی هندوانه دوست دارم . چند قاچ کنار می گذارند و می آیند سمت اتاق من . در می زنند . باز نمی کنم . داد می زنند . توجه نمی کنم . جیغ می کشند . تفاوتی نمی کند . طی یک اقدام متفکرانه به صورت هماهنگ با لگدهای استوار به درب آهنی اتاق می کوبند . انگار که بمب صوتی منفجر شده باشد .... بالاخره در باز می شود ودوخلبان کانادایی با قیافه ی خواب آلود تمام فحشهایی که بلد بودند را به دوستانم هدیه می کنند و می گویند که به دلیل این اقدام وحشیانه واحتمالا تروریستی ! فردا پرواز نخواهند کرد . بچه ها اتاق من - سیصد و چهار - را با اتاق خلبانها - چهارصد و سه - اشتباه گرفته بودند