یک بار برای همیشه

بنیامین فقط یک بار به تلویزیون آمد . آن هم برای ویژه برنامه ای که برای تحویل سال هشتاد و شش ساختم . این خاطره را برای اولین بار نقل می کنم

همه روی این قضیه بسیار حساس بودند . از یک طرف میران مستقیم من و از طرف دیگر خود بنیامین . هر دو طرف هم حق داشتند . اما من می خواستم که این برنامه یک ویژگی خاص داشته باشد تا مخاطبان از تماشای آن به هیجان بیایند و سال را با شادمانی تحویل کنند . پس همه ی تلاشم را کردم تا راه برای هر دو طرف هموار شود

روزهای پایانی اسفند بنیامین با دوست همیشگی اش - سید فرید احمدی - به دفتر کارم آمد . هر دو نفر از بازتاب های برنامه نگران بودند و دوست داشتند که من آرامشان کنم . سید فرید می گفت که مخاطب کارهای بنیامین جوانهای امروزی هستند در حالی که بیشتر ترانه های او حال و هوای دلی و مذهبی دارند و از من می پرسید که این تناقض را چگونه حل خواهم کرد ؟

من اعتقاد داشتم که صداقت در بیان موضوع و اطمینان به مخاطب همه چیز را آسان خواهد کرد وجوانهای باهوش با لمس این سادگی دید بهتری نسبت به بنیامین پیدا می کنند . حتی به آنها گفتم که پخش اثری مانند - آقام آقام - در کنار - دنیا دیگه ... - می تواند گستردگی ذوق این خواننده ی جوان را در جذب طیف های مختلف مخاطبان نشان دهد

اما در سمت دیگر قصه مدیران شبکه با نگرانی تمام مسئولیت و عواقب کار را به خودم محول کردند و البته انصافا پشتیبانی آنها قابل تقدیر بود

روز برنامه فرا رسید ... من و محمد رضا فروتن مقابل دوربین نشسسته بودیم . به بچه های اتاق فرمان سپرده بودم که راس ساعت یازده ترانه ی - دنیا دیگه ... - را بدون هیچ توضیحی پخش کنند . استودیوی برنامه در مجموعه فرهنگی اریکه ی ایرانیان قرار داشت . یک سالن تقریبا هزار متری . در ده متری دکور برنامه مدیر شبکه ایستاده بود و به تماشای رودرروی برنامه اکتفا نکرده و یک تلویزیون بسیار کوچک دستی هم همراه داشت . جالب تر آنکه مدیر دیگری هم از طریق موبایل به مدیر شبکه وصل بود ! کاملا آنلاین ! زنگ ساعت نواخته شد و طبق قرار قبلی بیننده ها یک اتفاق تکرار ناپذیر را از شبکه ی پنج سیما تماشا کردند

حضور محمد رضا فروتن گفتگورا لطیف تر کرد و تیزهوشی بنیامین در بیان پاسخ های خوب به این قسمت از برنامه انسجام قابل دفاع بخشید . این بخش نیم ساعتی طول کشید

در تمام مدت احساس می کردم که همه ی بچه های پشت صحنه نفسهایشان را در سینه حبس کرده اند و با نگرانی منتظر یک رخداد ناگهانی و به قول معروف گاف هستند .... اما همه چیز به خوبی سپری شد و حاصل تلاشهای یک ماهه به ثمر نشست

بعد از پایان برنامه هر دو طرف نگران (!) روی من را بوسیدند و تازه عیدی هم به من دادند .... هرچند که بخشی از منتقدان گلایه هایی هم داشتند

راستی هنوز که هنوز است از پشتیبانی مجید رجبی معمار - مدیر وقت شبکه - و ناصر کریمان - مدیروقت گروه اجتماعی - ممنونم . حتی حالا که هیچ کدامشان در پست خود نیستند