باز هم پدر

تلفنم زنگ زد . محمد (اصفهانی) بود . به یک مهمانی خانوادگی دعوتمان کرد . تولد دخترش "مهدیس" بود . هلن را هم با خودمان بردیم . خیلی خوش گذشت . نکته ی جالب این که محمد برای اجرای کنسرت ویا حتی یک دهان آواز ساده در شرایط معمولی قوانین و ناز کردنهایی دارد که از منشور حقوق بشر کوروش کبیر سخت تر است ! ولی آن شب به عشق دخترش و به نام پدر چقدر بی منت و ساده غرق ترانه شده بود . خیلی ها بودند و محمد شاید سه ساعت تمام انواع ترانه ها را اجرا کرد . این حس نازنین پدر بودن غوغا می کند . راستی هر نیم ساعت یکبار با صدای بلند می گفتم " محمد دیگه از صدات خسته شدیم ... یه خورده ابی بخون !!! " فکر کن