هفتاد سال عبادت یک شب به باد می ره

حتما مرد هزار چهره یادتان هست . سیزدهم عید بود و آخرین قسمت سریال باید تا قبل از ساعت نه شب به پخش می رسید . محل فیلم برداری یک مجتمع مسکونی در شهرک غرب بود . همانجایی که من با اتومبیل دنبال مهران می روم . همه ی گروه به شدت تحت فشار بودند . چیزی نزدیک به هزار نفر از همسایه ها هم پشت دوربین صف کشیده بودند تا آخرین دقایق این سریال را زنده تماشا کنند . آن کادیلاک زیبای آبی رنگ مال یکی از همین همسایه ها بود . آلاله هاشمی (دستیار مهران ) با صدای بلند گفت ... آماده برای ضبط ... سه دو یک ... با ماشین وارد کادر شدم وپس از چند دیالوگ مهران را سوار کردم ودر امتداد خیابان به آهستگی از دوربین دورشدیم . مهران سرش را روی صندلی تکیه داد و چشمهایش را بست . گفتم خوابت می یاد نه ؟ جواب داد " من اگه هفتاد سال واسه ساختن سریال وقت داشته باشم بازم هفت روز آخر به بدبختی میفتم !" ما ایرانی ها همینیم دیگه